Ouderschap is per definitie niet statisch.
Net als kinderen groeien en ontwikkelen ook de ouders; voortdurend en onophoudelijk.
Mocht je verwachten dat de groei van ouders vooraf gaat aan de ontwikkeling van kinderen: het blijkt vaak andersom te werken. Dat is zeker ook mijn eigen ervaring als ouder. Ik heb vaak gemerkt hoe een stap in de ontwikkeling van mijn kinderen mij hielp om als ouder anders te reageren. De reflectie op het nieuwe gedrag van mijn kind leidde tot een leerervaring een ontwikkeling van mijzelf als ouder.
Een kind ontwikkelt zich, maakt een nieuwe stap, leert iets nieuws, en als ouders reageer je daarop. Je past je gedrag erop aan.
Dat heb je niet van tevoren bedacht, dat gebeurt wanneer nodig.
Zo leidt het kind de ouders door hun ouderschapsontwikkeling en de ouders het kind door zijn ontwikkeling tot volwassenen.
Een bijzonder verband!
Ouderschapsgroei is daarmee niet gelijk aan het aansluiten van de ouder op de ontwikkeling van het kind.
Het is ook groei van de ouder als persoon.
Met het thema ‘Ouderschapsgroei’ stellen we de vraag aan de orde of en hoe programma's voor opvoedondersteuning de groei van het ouderschap bevorderen.
Het lijkt dagelijkse kost voor opvoedondersteuners maar het blijkt vanzelfsprekend noch gemakkelijk.
Alle opvoedprogramma’s en methoden proberen de vaardigheden van ouders te vergroten, maar of daarmee ook ouderschapsgroei tot stand komt is maar zeer de vraag.
Na bijna 5 jaar neemt Jacqueline Noordhoek afscheid van de redactie. Jacqueline heeft met haar achtergrond als wetenschappelijk onderzoeker en directeur van de Cystic Fybrosis stichting (NCFS) een waardevolle bijdrage geleverd aan het tijdschrift. Specifiek met haar kennis en ervaring over ‘normaal’ ouderschap dat onder druk staat door een chronische ziekte van een kind. Dank Jacqueline! Ineke Huibregtsen
