De belangrijkste doelstelling van dit tijdschrift is de ontwikkeling van de theorie over ouderschap en de methodiek van ouderbegeleiding. Daarvoor is het nodig om de begrippen uit die theorie ter discussie te stellen, en om praktijkervaringen met elkaar te delen. In dit nummer doen we beide.
Janneke van Bockel beschrijft met twee petten op (als moeder van een kind met autisme en als ouderschapsdeskundige) over de impact van het keukentafelgesprek en onderzoekt samen de kansen en valkuilen voor wie vanaf 2015 betrokken raakt bij deze gesprekken.
Houvast is een werkboek gemaakt door ouders voor ouders. Ouders die de regie houden over hun zorgvraag. Wat is volgens ouders daarvoor nodig? Margreth Hoek bespreekt dit.
Er zijn vele begeleidingsvormen of therapieën voor gezinnen waarbinnen wordt gewerkt met creatief materiaal. Vaak gaat dit via een opdracht die informatie geeft over wat er mis gaat in het gezin, en de onmacht van ouders toont en daardoor niet zelden een negatieve indruk bij hen achterlaat. In hun artikel ‘Gezins-creatieve-therapie’ (GCT), maken Josephine van Spanje en Madelon Smits heel inzichtelijk hoe het ook anders kan.
De GCT ontwikkeld door Frans Beelen, is een beeldende therapie. Het is een vaktherapie, beeldend en werkend vanuit de ouderbegeleidende positie. Dit betekent dat de therapeut de ouders als opdrachtgever ziet.
Marianne van de Laar bespreekt aan de hand van haar ervaringen als werker de transitie van de Jeugdzorg naar gemeenten.
Wim Goossens laat vanuit zijn eigen (kwetsbare) ouderschap van een autistisch en verstandelijk gehandicapte zoon met ernstige gedragsstoornissen good- en bad practices zien die hij als ouder tegenkomt. Vervolgens vertaalt hij deze naar de betekenis voor methodische ouderbegeleiding en het opleiden, professionaliseren en methodiseren van professionals.
Merlijn van Eijk laat in haar bijdrage:‘ Altijd is Kortjakje ziek’, zien hoe anders het proces van loslaten gaat wanneer een kind chronisch ziek is. Moet je als ouder waken over de gezondheid van je kind dan is dat strijdig met het natuurlijke proces om het kind, dat zich ontwikkelt, meer zelfstandigheid en ruimte te geven. Dat is ouderschap onder moeilijke omstandigheden en verdient goede begeleiding.
Het vorige nummer (17.2) behandelde het thema ‘ouderschapsgroei’. In reactie op die artikelen schreef Alice van der Pas een beschouwing over het begrip ‘ouderschapsgroei’. Rita Blaak redactielid en mede themaredacteur van het thema ‘Ouderschapsgroei binnen Opvoedingsondersteuning’ reageert hierop.
Ook uw reactie en bijdrage zijn van harte welkom! Mail de redactie: redactie@ouderschapskennis.nl
