Ik blijf wel bestaan en mijn orkest vind ik wel in een andere woonplaats, maar hoe zit het met al die burgers in mijn Schilderswijk die het gevoel krijgen dat ze overbodig zijn en geld kosten? Kunnen zij alleen nog maar meetellen als ze op gele klompen lopen en zich kleden in een winterjas van Delfts blauw? Terwijl ik zie dat in de Schilderswijk moeders en vaders zich inspannen om aan oudercursussen mee te doen en voor een beter bestaan van hun kind te zorgen, orakelen een paar malloten in diezelfde stad dat ze niet deugen. Ze zijn niet geïntegreerd en hun godsdienst is gevaarlijk, zeker met die hoofddoekjes. Waar komt dat gezeur over hoofddoekjes vandaan? Mijn moeder ging 45 jaar geleden nooit zonder hoofddoekje naar buiten! Onze maatschappij is daar echt niet slechter van geworden.
Hoe kunnen we nog hulpverlenen als besloten gaat worden om in 2012 een eigen bijdrage te vragen bij de start van de therapie en de eerste lijn minder mogelijkheden krijgt? Mijn medeburgers in de Schilderswijk vinden €5 al te veel als bijdrage voor een behandeling die ze toch al met enig wantrouwen bekijken.
Ik zou van dit alles wakker moeten liggen. Dat deden ze in 1933 in Duitsland niet, hoewel het verboden is om ook maar enige parallel te zien met de opkomst van het fascisme. Een partij zonder democratie maar met veel demagogie die zoekt naar zondebokken mag me niet op dit idee brengen. Zelfs het noemen van de kleur ‘bruin’ blijkt al gevoelig te liggen.
Maar wat valt er te verbloemen als vooral de onderkant van de samenleving gepakt wordt? Ik slaap niet verder. Zolang dit kabinet regeert neem ik dus alleen nog maar stagiaires aan die een hoofddoek dragen. Voor mensen met de laagste inkomens stort ik geld in een op te richten fonds voor eigen bijdragen. En als er acties komen ben ik er weer bij.
Ze zullen het weten dat ik bij die linkse kliek hoor.
Bert Krapels
