Toen zesenhalf jaar later bij onze oudste de diagnose autisme werd vastgesteld, meldde de kinderpsychiater bij het adviesgesprek tussen neus en lippen door dat we ouderbegeleiding konden krijgen ‘zodat u kunt leren hoe u het beste kunt omgaan met uw dochter’. En hoewel het ontzettend ploeteren was om het hoofd boven water te houden, klonk dat niet als een aantrekkelijk aanbod…
Drie jaar later – en een stuk dieper in het moeras – vroegen we zelf ouderbegeleiding aan. Doodleuk zei de dienstdoende psychiatrisch verpleegkundige dat uit het gezinsdiagnostisch onderzoek was gebleken dat we het heel goed doen en dat een ouderbegeleider ons dus niet zoveel te leren had. Verbijsterd liep ik met lege handen de spreekkamer weer uit. Wij wílden ook helemaal niks meer leren, we kenden de boekjes van binnen en van buiten. We hadden behoefte aan iemand die naast ons ging staan en meedenkt. Die helpt de weg terug te vinden als wij hem kwijtraken. Die ons kent en die wij kennen - zodat we ons in slechte tijden in vertrouwde handen weten. Die luistert, ervaring deelt en helpt onze belevenissen in perspectief te plaatsen. Een soort time out-plek om op te laden en weer moed te verzamelen.
Opladen en moed verzamelen. Als je er vanaf de maan naar kijkt, blijken dat universele behoeften bij ‘belast ouderschap’. Toegang krijgen tot kennis is fijn en de deskundigheid en frisse blik van een ouderbegeleider zijn belangrijk, maar uiteindelijk draait het toch om de aandacht voor jou als mens. Aandacht met oog voor je al dan niet terechte zorgen, je draagkracht en respect voor je (on)mogelijkheden. Het komt al met al neer op het sleets geworden begrip ‘gezien worden’, in plaats van instrumenteel ingezet voor het welbevinden van je kind en gekneed worden naar de normen en opvattingen van de hulpverleners. Aandacht voor ouders keert in allerlei gedaanten terug in de artikelen van deze editie. Of je nu vluchteling bent, broze ouder van een veel te vroeg geboren kind, psychiatrisch of verslaafd bent of een kind met een beperking hebt - aandacht van mens tot mens helpt. Het lucht op, beschermt en wie weet draagt adequate ouderbegeleiding eraan bij dat grote(re) problemen voorkomen worden bij de ouders, het kind en in het gezin. En verkleint het zo de kans dat de geschiedenis zich herhaalt. Sprak zij hoopvol…
Janneke van Bockel
Hoofdredacteur Ouderschapskennis
ouderschapsdeskundige, eigenaar MetaMama, schrijver, directeur Stichting Ovaal
info@metamama.nl
Meer lezen?
Geïnteresseerd in Ouderschapskennis? Neem dan nu een abonnement!
